Lea Nieuwhof

Het waait altijd in Rotterdam. Over de brug fietsend zie je de telkens wisselende kleuren van het water, het felle licht, meestal wolken en de verte. Met de Spido varend krijg je een goed beeld van de havens. Door de ontwikkeling van Maasvlakte 2 verplaatst de bedrijvigheid van de haven zich steeds meer de stad uit. De Stadshavens worden door het Havenbedrijf en de gemeente opnieuw ingericht met aandacht voor onderwijs, onderzoek, werkgelegenheid en cultuur. Op het RDM-terrein bij Heijplaat (Rotterdamsche Droogdokmaatschappij) maakten het havenbedrijf en Museum Boijmans van Beuningen een van de onderzeebootloodsen geschikt voor gebruik als expositieruimte. Als eerste exposeert Atelier van Lieshout daar. Je komt er met een bootje in vijftien minuten. De Onderzeebootloods bestaat uit drie delen. Een grote circa 10-15 meter hoge :doosvormige ruimte is in tweeën gedeeld door een wand.

meer lezen.. de rest van het artikel vind je op

http://www.leanieuwhof.info/weblog/51/infernopolis-kunst-in-de-haven-van-rotterdam

De tafel staat buiten bij de veranda onder de schaduw van de bomen. In het donker zit een vrouw op een achteruitgeschoven stoel afwezig te staren. Het meisje op haar schoot kijkt met een geïnteresseerde blik naar de tafel waarop een grote hoeveelheid licht valt. In het licht op de tafel danst met gespitste tenen, een lichtvoetig been vooruit, armen naar achter als vleugels, zelf licht, naakt, tenger, een kind. Het witte lichaam wordt in het felle en overbelichte witte vlak gewichtloos. Ze staat tussen een stilleven van wat tomaten en voorwerpen, die doen denken aan een maaltijd.

Sally Mann exposeert tot 10 januari 2010 in het Fotomuseum in Den Haag. De expositie begint met 'Immediate family', een van de bekendste fotoseries die Sally Mann in tien jaar maakte van haar man
en kinderen.

meer lezen ..naar http://leanieuwhof.info/weblog/58/sally-mann-the-family-and-the-land

Tijdens de koffiepauze van mijn bezoek aan de expositie Wassily Kandinsky (1866-1944) en Der Blaue Reiter (ongeveer 1911-1914) in het Gemeentemuseum Den Haag, las ik op de achterkant van 'NRC Handelsblad' twee gedichten. Ze gingen over dingen die je kunt horen, maar niet kan zien en over dingen die je kan zien maar niet kan horen. Deze simpele orde van de dingen, die we met elk zintuig apart waarnemen, wordt door de schilderijen van Kandinsky op zijn kop gezet. Synesthesie is het verschijnsel dat, wanneer een zintuig geprikkeld wordt door bij voorbeeld muziek tegelijkertijd ook een ander zintuig reageert door bijvoorbeeld kleuren te zien.

meer lezen.. de rest van het artikel vind je op:

http://www.leanieuwhof.info/weblog/52/kandinsky-horen-en-zien