Lea Nieuwhof

Het kan moeilijk kiezen zijn tussen alle activiteiten waarmee de creatieve sector het begin van het nieuwe seizoen opent en het publiek verleidt. In Rotterdam werd een kleine manifestatie Manifeessie, georganiseerd in de Witte Slagerij door Janna Kool, grafisch vormgever, Vera Harmsen, beeldend kunstenaar en Theo Huijgens een succes. Waarom?

Circa 50 kunstenaars waren uitgenodigd om speciaal voor de feestelijke manifestatie op 11 september op A4 formaat werk te maken en dat te complementeren met een manifest waarin ze hun visie op het belang van kunst gaven. De organisatoren wilden hiermee reageren op de recente bezuinigingen in de kunstsector en op veranderingen, die door ingrijpende gebeurtenissen veroorzaakt kunnen worden. In plaats van herdenken, evalueren en analyseren van de gebeurtenissen van 11 september 2001, kozen zij voor opbouwen en inspireren. Beeldend werk en manifest werden naast elkaar tentoongesteld in de Witte slagerij.

meer lezen, ga naar http://www.leanieuwhof.info/weblog/70/het-kapitaal-van-ideeën

Het intrigerende werk van Helly Oestreicher in Boijmans van Beuningen.
Met een kleine expositie in een vitrine geeft museum Boijmans van Beuningen aandacht aan het bijzondere en eigenzinnige werk van Helly Oestreicher. Verstopt in een smalle gang achter zaal F wordt een selectie uit 50 jaar werk getoond.
Helly Oestreicher werd in 1936 geboren in Karlovy Vary in de Republiek Tsjechië. Ze werd opgeleid als keramisch, industrieel ontwerper aan de huidige Rietveld Academie. Haar objecten hebben in tegenstelling tot wat men verwacht van keramiek geen enkele gebruiksfunctie. Het zijn ruimtelijke objecten, bedoeld om de verbeelding te prikkelen. Er kan niets in, maar ze “om”vatten ruimte. Een vroeg voorbeeld is Vogelhuis, dat is aangekocht door Boijmans. De vorm is samengesteld uit 3 op elkaar gestapelde cilindervormige elementen. Elk element bestaat uit een smallere en een bredere holle cilinder. Je kunt naar binnen kijken en ziet een glanzende warm okerkleurige glazuur. Je krijgt het gevoel dat je even een tikje moet geven om de stapel recht op elkaar te zetten, maar de afwijkingen zijn erin gebakken. De strakke vormen zijn op de draaischijf gemaakt. Ook in de afwerking met het matte grijsblauwe glazuur zijn geen zichtbare onregelmatigheden. Zelf spreekt zij van antipotten.

meer lezen, ga naar  http://www.artizontaal.nl/BKJ2011.4/actueel.2011.4.htm#blik

De metalen schotten worden opzij gezet. Ze kletteren hard tegen elkaar. Twee mannen met Security op hun sweater werken rustig door om de deuren te openen. Tafels en banken worden buitengezet. Een jongen met baard en krulletjes loopt een beetje rond. Zon en wind, hijskranen, water.
De toegang tot de tentoonstelling bestaat uit een lange halfronde buis van golfplaten. Affiches beloven licht aan het einde van de tunnel. Voor de pinautomaat heeft iemand een mand met baby laten staan. De straatmuzikant is net even weg en heeft zijn bril, pillen, shag en blindenstok laten liggen. Aan het einde van de tunnel is het donker. Ver kan je niet kijken in de hoge en wijde ruimte van de hal. Plompverloren voor je neus staat een vierkant flatgebouw. De enige lichte plekken zijn de ramen. Vanuit een hoek komt het geluid van een luide stem en opgewonden muziek. Door de half opengeschoven zwart wit gestreepte gordijnen van het raam naar binnen kijkend zie je de bewoner liggen op de bank, kijkend naar een scherm waarop de openingsintro van X -Factor voorbijraast. Nee, niet echt, ook deze persoon is net even weg, terwijl hij lag te lezen in een boek met briljante ideeën. Je ziet wat foto’s op de muren. Zijn het vrienden, familie, is het de bewoner zelf? De inrichting is consequent en gedetailleerd uitgevoerd in wit en zwart en simpele geometrisch vormen.

meer lezen, ga naar   http://www.artizontaal.nl/BKJ2011.4/actueel.2011.4.htm#elmgreen